2 oktober stond Dianne Hoefakker namens de ChristenUnie in Pakhuis de Zwijger bij het anti-racismedebat. Eerlijk is eerlijk: ze vond het tof én spannend om in zo’n links-progressief bolwerk te zijn. Juist daarom was het ook waardevol: om mensen en hun denkbeelden beter te leren kennen en tegelijk het ChristenUnie-geluid te laten horen.

Dianne bracht in dat elk mens gekend en geliefd is. Superioriteitsdenken heeft daarin geen plaats. Wie het goed heeft, bouwt geen hogere muur maar een grotere tafel. Flip the system: we zijn meer dan individuen met een mening en een pinpas: we zijn een gemeenschap die samen krachtige verandering kan brengen.

Het schuurde bij het voor beladen woord “deportaties” voor gedwongen terugkeer. Begrenzen van migratie is soms onafwendbaar, maar de manier waarop kan en móet menselijker. Ook sprak Dianne waardering uit voor de politie; wat niet uitsluit dat er een blijvend lerend proces nodig is om etnisch profileren tegen te gaan.

Artikel 1 van de Grondwet spreekt over ‘ras’, maar hoeveel mensenrassen zijn er eigenlijk? Uiteindelijk zijn we één menselijke familie.

De reacties na afloop waren verrassend positief: “een verademing”, of zelfs “Dianne, jij past niet bij de CU”. Het was een mooie kans om dat vooroordeel te doorbreken en te laten zien dat dit juist precies ons gedachtegoed ís.
We blijven opstaan voor het goede, met geloof, hoop en liefde.